Collecties "0"
Artikels
Hoofdstuk 1 - Verhalen
Alles begint met een verhaal...
Hoofdstuk 2 - Mist en klei
In die tijd, toen de weinige mensen hier de jaren nog niet telden, groeiden de wortels van de verhalen en legenden die ons vormden tot wie we nu nog zijn. Wat bracht hen hier op deze plaats?
Hoofdstuk 3 - De Steenberg
Hoe engelen de kerk vernielen, tot twee maal toe.
Hoofdstuk 4 - Sneeuw
De winter viel, de nachten waren kil en koud. De damp van turfblokken steeg door de opening in het strooien dak. De vlammen kleurden de gezichten van de drie vrouwen rood als klaproos. Wat is er dan, leken ze allen te denken, wat we fout doen? Wat is het? Dat zelfs hier in dit land onaangeroerd sinds de vroegste tijden, ons geloof geen wortel vindt?
Hoofdstuk 5 - De Dieperik
De avondlucht kleurde van blauw naar rood, zoals de blokken turf in het winterse haardvuur. Langs één van de hakige bochten van de beek, stak een heuvel uit het land, alsof hij heer en meester was van de langgerekte landplooien langs noord- en zuidkant. Een voetpad liep er om heen en lager af, achter de Eenzame Heuvel, in de Dieperik...
Hoofdstuk 6 - De Kroniekschrijver
Franciscus zat neer aan de grote houten tafel in de pastorij. Zijn gezicht flikkerde onder het licht van een olielamp. Buiten kletterde de regen tegen de ramen. In het licht van de maan ontwaarde hij de kerktoren. Hij zou het werk van zijn voorganger verbeteren, het Verhaal te boek stellen. Hij dopte zijn penpunt in een pot met inkt en schreef.
Hoofdstuk 7 - De Wildeman
Wie het voetpad aan de Dieperik volgde en de kleine stenen brug over de beek overstak, kwam in geen tijd op de Heerweg. Daar trokken in vroeger tijden de legers van het Keizerrijk voorbij en later nog zoveel andere meutes soldeniers en roversbenden. De weg bracht gewin, maar even zeer oorlog en ontij. Daar waar het voetpad de heerbaan kruiste, lag herberg De Wildeman.
Hoofdstuk 8 - Vuur en duisternis
Over de heerbaan vanuit Tongeren was het Verenigde leger van Oranje in opmars. Kardinaal-infant Ferdinand van Oostenrijk probeerde de opmars te stuiten, ook al leek er geen beginnen aan. Het keur van zijn leger bracht hij onder in het dorp. Onder leiding van de officieren trokken de soldaten van huis tot hoeve om het laatste graan te verzamelen en onder te brengen binnen de stadsmuren. Het dorp was bang. Niet alleen dreigde hongersnood, maar tevens groeide de angst dat zij niet bestand zouden zijn tegen de moordzucht van de Goddeloze Geuzen.
Hoofdstuk 9 - De Kroniekschrijver (II)
De geuzen plunderen het dorp en vermoorden de pastoor van Hakendover.
Hoofdstuk 10 - De Heilige relieken
Hendrik was koster sinds zijn vader niet meer bij machte was om zichzelf nog recht te trekken. Zijn vaders benen wilden niet meer en onrust speelde in zijn hoofd. Vaak ijlde hij tijdens de nacht en in zijn dromen zag hij donkere schimmen die over de heuvels in het zuiden het dorp binnentrokken.
Hoofdstuk 11 - Willem
Hendrik was niet zoals zijn vader, voor wie stilzwijgendheid en eenvoud de draad van zijn leven hadden gesponnen. Hendrik pochte tegen zijn vrienden i...
Hoofdstuk 12 - De Dertiende Dag
Hendrik sliep niet meer en zijn vrouw maakte zich ongerust. Ze wou hem weer wat rust schenken, nu ze hun eerste kind droeg in haar schoot. Maar Hendrik liep ongedurig rond. Het was de avond van de zevende dag toen Hendrik de deur van de hut opengooide. Blanca keek hem geschrokken aan. De sneeuw van een late storm stoof naar binnen.
Hoofdstuk 13 - Wedeblauw
Laatste aflevering seizoen 1. Met tranen in zijn ogen, als de miezer van een zomervlaag, stapte Goeswijn naar zijn molen. Het goud van koren en het palet van zomerbloemen achter zich latend, trok hij de beek volgend, noordelijk, naar de wedemolen, naar zijn land van cocagne.
Afbeelding voor u uitgekozen
Tekening Servaes Kinnart. Suikerfabriek.
Foto-archief