Zoek teksten, afbeeldingen, video's

Hallo, deze site is gebouwd door Kris Merckx. Heb je zelf digitale hulp of ondersteuning nodig als particulier, bedrijf, VZW, school of vereniging? Bel me op 0497 94 40 81

Foto gemaakt op een boerderij te Wulmersum, vroege 20e eeuw. 

De oorlog komt

De kar zat vast, ze kwam niet meer los. De menner sloeg de paarden. Maar bij elke snok van de boerenpaarden trokken de wielen zich dieper vast in het karrenspoor. Regen modder herfst en winter. De dooi had ingezet. 

Zo vast en het spatte de begeleiders in het gezicht. Hoe zwaarder de strengen van de riemen op de rug regenden, hoe vaster het karrenwiel zat. Er was geen duwen en trekken aan. Vaster dieper zompiger, met slaande hoeven en vast geklitte klompen rond boerenvoeten.   

Geen mens dacht er op zo’n moment aan… Zes maanden eerder trokken dezelfde paarden hier oogstkarren vol geladen met schoven. Zoals dat ieder jaar ging sinds lang geleden, van in de tijd van grootvader en grootmoeder en nog verder naar alle waarschijnlijkheid. Zoals het altijd was geweest eigenlijk. Sinds mensenheugenis. Misschien met - een mens vergeet dat snel - hier en daar eens een minder jaar. Maar mensen vergeten rap. Dat komt omdat de meeste zaken altijd eender zijn. Dan valt er niet veel te onthouden.    

Zo is dat altijd vlak voor oorlogstijd. Het is maar modder. Het is allemaal bagger die in één keer loskomt. Het voelt rauw en trekt reten spleten barsten in muren en harten. Het graaft diep in gedachten en memorie.  

Als de oorlog gaat, valt alles één voor één weer in zijn plooi. Morgen breekt het eerste lentelicht al tussen de gordijnen door. De zon streelt met fluwelen vingers langs oorlogsbarsten in muren. Tijd om stof en puin te vegen. Dan komt zaai- en zomertijd. Tijd om de doden te eren en zij die zijn gevallen. We kerven hun namen in de kruisen en zetten bloemen aan het graf. Om nooit te vergeten. Nooit meer, zeggen we dan. Maar eruit leren doen de mensen niet. Ze kijken naar graven spleten barsten. Maar als de jaren keren een voor een, klagen we weer over wielen die vastlopen in modder. Over hoe alles ooit beter was. Alsof er nooit nog lente komt. 

Er zou nog eens een oorlog moeten komen, hoor je zeggen dan.    

Op 29 februari 2024 verschijnt het boek Ogenblikken 3 - Hakendover en Wulmersum in oorlogstijden. 

Film 2 - Wist je dat?

Contacteer ons nu