Hallo, deze site is gebouwd door Kris Merckx. Heb je zelf digitale hulp of ondersteuning nodig als particulier, bedrijf, VZW, school of vereniging? Bel me op 0497 94 40 81
De Bron
De kapel van de Goddelijke Zaligmaker aan de Onze-Lieve-Heerbron is gebouwd in 1876 als een fraaie neogotische nisvormige kapel, voorzien van een smeedijzeren afsluiting. Het smeedijzeren hekken is verdwenen bij de verbreding van straat. De bron is een veertigtal meter van de kerk gelegen.
Bronwijding
Op de feestdag van O.-L.-H.-Hemelvaart is er weeral gelegenheid voor de dorpsmensen om kermis op tafel te vieren. In het plaatselijk dialect spreekt men van "bonwéàs". Even voor de aanvang van de hoogmis gaat de pastoor in groot ornaat, omringd van kerkmeesters en koorzangers en voorafgegaan door de dragers van de paaskaars naar de bron. Vroeger ging de "suisse" aan het hoofd. De bron werd in 1876 versierd met een stenen nis met daarin het beeld van "Salvator Mundi". voor de bron werd een omheind achtkantig bekken aangelegd met een speciale toegang en een licht hellende gemetselde bodem. (NVDR: Dit bekken verdween bij de verbreding van de weg.)
Alles wijst erop dat het bestemd was om de bedevaarders te laten baden, zoals dit in Lourdes geschiedt. Dit gebruik heeft wellicht nooit ingang gevonden bij de gelovigen, want de oudste inwoners van het dorp wisten hierover niets te vertellen. (NVDR: In "Het Laatste Nieuws" verscheen anno 1910 een artikel over de bedevaart naar Hakendover. Hierin wordt wel melding gemaakt van badende bedevaarders. we moeten het betreffende artikel echter met een zware korrel zout nemen.)
Op de dag van de bronwijding werd het bekken en het beeld met vlaggetjes, lover en bloemen getooid om deze korte plechtigheid meer luister bij te zetten. De weg van de kerk toto de bron was met zand, gekleurde papiersnippers en vroege bloemen bestrooid. Na de liturgische plechtigheid der wijding keert de priester naar de kerk voor het celebreren van de Hoogmis. Voor vele jaren zocht men naar de "paasnagel" die volgens oude inwoners in de kaars moest steken en bij de gang van en naar de bron wel eens veloren ging. Wie de paasnagel vond, bewaarde hem als een groot relikwie. Dit gebruik is reeds zeer lang uitgestorven. De paasnagels zijn de vijf gewijde wierookkorrels die op paaszaterdag in de paaskaars werden gestoken. Alom werden ze beschouwd als een krachtig afweermiddel tegen heksen. Op O.-L.-H.-Hemelvaartdag zijn in ieder huis de naaste bloedverwanten op bezoek, want het is "papkermis". Na het middagmaal komen de schotels goudgele rijstpap op tafel en moet daarvan gegeten worden, buikje sta bij. Spottenderwijs wordt dan wel eens gezegd dat rijstpap, klaargemaakt met pas gewijd bronwater, niet kan aanbranden, er wel op doelende dat in de "goei" rijstpap geen water mag gebruikt worden.