De nieuwe kleren van
de keizer van Suskes

Servaes Kinnart

De schoonste weddenschap die ik ooit heb aangegaan en ook gewonnen’, zei de keizer van Suskes, ‘was deze met onze Mille ter gelegenheid van Paasmaandag in Hakendover.’

De Paardenprocessie had haar traditionele ommegang onder een stralende hemel tot een goed einde gebracht en overal barstte de muziek los in brede, volle akkoorden. Mensen, in Hakendover gewonnen en geboren, doch door de omstandigheden gedwongen naar elders te verhuizen, kunnen hun heimat vooral op die dag niet vergeten en vinden er hun familieleden en oude vrienden met vreugde terug. Hakendover laat u niet los. Het is zo zalig allen samen in het oude huis rond de tafel te zitten en na een echte kermismaaltijd lang vervlogen dagen, zovele herinneringen, liefst plezante, op te diepen.

De keizer van Suskes kon vertellen en liet zich niet smeken om de een of andere streek uit te halen. Zo stelde hij zelf voor een toer rond de foor te maken met een blinkende rode pijama van zijn zuster aan, en een parasol boven zijn hoofd. Hoe meer zijn disgenoten beweerden dat hij zulks niet durfde, hoe vast- beslotener hij werd om het toch te doen. En lepe vos die hij was, stelde hij de vraag: 

‘Wedden? Voor 200 frank?’

Als het kermis is, kan men immers een extra frankske goed gebruiken. En Mille nam de weddenschap aan. De Witte Huts werd met algemene goedkeuring als controleur aangesteld en moest de keizer stiekem volgen. Dat deed hij heel gewetensvol. Wat de talrijke kermisgangers over die speciale figuur dach- ten, is moeilijk te achterhalen, maar voortgaande op het ge- lach, mogen wij toch besluiten dat ook zij van die stunt hebben genoten.